GOSDİL

BÜYÜK TÜRK MİLLETİNİN VATANINI SON DAMLASINA KADAR SAVUNDUĞU YERDİR ÇANAKKALE. KUTSAL TOPRAKLARIMIZDIR ATALARIMIZIN YATTIĞI YER.

ASİL ÖĞRETMENLERİMİZİN GÜNÜ KUTLU OLSUN.

Milletler, egemenliklerini geçici bile olsa bırakacağı meclislere dahi gereğinden fazla inanmamalı  güvenmemelidir.  Çünkü meclisler bile despotluk yapabilir ve bu despotluk bireysel depotluktan daha tehlikeli olabilir.  Meclislerin öyle kararları olabilir ki, bu kararlar milletin hayatına giderilmesi mümkün olmayan zararlar verebilir.   Herşeye karşın,ne olursa olsun bir aydınlığa yürümekteyiz. Bende bu inancı yaşatan güç, yalnız sevgili yurduma ve ulsuma duyduğum ölçüsüz sevgim değil ,bugünün karanlıkları şarlatanlıkları içinde salt vatan ve gerçek sevgisiyle ışık serpmeye ve aramaya çalışan bir gençlik gördüğümdendir.  Çalışmadan, yorulmadan, üretmeden, rahat yaşamak isteyen toplumlar önce haysiyetlerini, sonra hürriyetlerini ve daha sonra da istiklal ve istikballerini kaybederler.           MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

Ey miletim, Ben Mustafa Kemal`im... Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim, Hala en hakiki mürşit değilse ilim, Kurusun damağım, dilim. Özür dilerim... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın diktiğiniz heykellerimi... özgürlük hala, En yüce değer değilse eğer... Prangalı kalsın diyorsanız, köleler... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın diktiğiniz heykellerimi... Yoksa çağdaş medeniyetin bir anlamı, Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı, Baş tacı edebiliyorsanız Sanatın içine tüküren adamı... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi... Yetmediyse acısı şiddetin,savaşın. Anlamı kalmadıysa Yurtta sulh, dünyada barışın. Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın. Unutun tüm dediklerimi. Yıkın diktiğiniz heykellerimi... Özlediyseniz fesi, peçeyi. Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi. hala medet umuyorsanız Şıhtan, şehten, dervişten. Şifa buluyorsanız muskadan, üfürükcüden... Unutun tüm dediklerimi. Yıkın, diktiğiniz heykellerimi. Eşit olmasın diyorsanız, kadınla er...

Saygıdeğer Efendiler, sizi günlerce işgal eden uzun ve teferruatlı nutkum, nihayet geçmişe karışmış bir devrin hikâyesidir. Bunda milletim için ve gelecekteki evlâtlarımız için dikkat ve uyanıklık sağlayabilecek bazı noktaları belirtebilmiş isem kendimi bahtiyar sayacağım. Efendiler, bu nutkumla, millî varlığı sona ermiş sayılan büyük bir milletin, istiklâlini nasıl kazandığını, ilim ve tekniğin en son esaslarına dayanan millî ve çağdaş bir devleti nasıl kurduğunu anlatmaya çalıştım. Bugün ulaştığımız sonuç, asırlardan beri çekilen millî felâketlerin yarattığı uyanıklığın eseri ve bu aziz vatanın her köşesini sulayan kanların bedelidir. Bu sonucu, 'Türk gençliğine emanet ediyorum. Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir. Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahilî ve harici bedhahların olacaktır....